Zarząd Oddziału Związku Ukraińców w Polsce oraz Zarządów Kół Lokalnych Związku Ukraińców zaprasza na „VII Przegląd Kina Ukraińskiego 2025”. Prezentacja filmów ukraińskich odbędzie się w miejscowościach: Koszalinie, Kołobrzegu, Wałczu, Sławnie, Darłowie.
Sławno, Sławieński Dom Kultury, ul. Augusta Cieszkowskiego 2
· 12 październik 2025 (niedziela), godz.18.00 – film pt. CYBORGI (dramat wojenny) reż. Akhtem Seitablayev
· 9 listopad 2025 (niedziela), godz.18.00 – film pt. JA, POBIEDA I BERLIN (komedia)
· 23 listopad 2025 (niedziela), godz.18.00 – film pt. KYSNEWA STANYCIA (dramat historyczny)
Darłowo, Darłowski Ośrodek Kultury Kino Bajka, ul. Morska 56
· 4 październik 2025 (sobota) godz.18.00 – film pt. CYBORGI, reż. Akhtem Seitablayev
· 19 października 2025 (niedziela) godz. 17:30 – film pt. JA, POBIEDA I BERLIN
· 31 października 2025 (piątek) godz. 18:00 – film pt. KSYNEWA STANYCIA
Pokazy niekomercyjne. Wstęp wolny!
Film CYBORGI (ukr. Кіборги. Герої не вмирають) – ukraiński dramat wojenny z 2017 roku w reżyserii Achtema Seitabłajewa
Historia ukraińskich żołnierzy, którzy bronili lotniska w Doniecku. Była to jedna z najgroźniejszych i najbardziej śmiercionośnych bitew w trakcie wojny z oddziałami rosyjskimi w Donbasie od wiosny 2014 r. Obrona trwała ponad cztery miesiące. Dramat żołnierzy walczących przez dwa tygodnie o lotnisko został ukazany na tle sytuacji społecznej Ukrainy i podziałów w ukraińskim społeczeństwie. Światowa premiera filmu odbyła się w trzecią rocznicę upadku lotniska w Doniecku. Polska premiera filmu odbyła się 28 października 2018.
Film zdobył m.in.: Nagrody Ukraińskiej Akademii Filmowej, 6 nagród Złotego Dziga (dla najlepszego filmu, dla najlepszego aktora pierwszoplanowego – Wiaczesław Dowżenko, dla najlepszego aktora drugoplanowego – Wiktor Żdanow, za scenariusz i scenografię)
Nagroda Ukraińskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Film Ja, „Pobieda” i Berlin (ukr. Я, Побєда і Берлін,Ya, Pobyeda i Berlin) – ukraiński film fabularny z 2024 roku w reżyserii Olgi Raszyny, oparty na powieści o tym samym tytule autorstwa muzyka Kuźmy Skriabina. Zdjęcia kręcono w Kijowie, Lwowie i Berlinie. Oficjalna premiera miała miejsce 14 kwietnia 2024 roku.
Pełnometrażowy film „Ja, „Pobieda” i Berlin” Na podstawie książki słynnego ukraińskiego muzyka, lidera zespołu „Skriabin” Kuźmy Skriabina o tej samej nazwie. Niestety w 2015 roku muzyk zginął w wyniku tragicznego wypadku samochodowego, co było szokiem dla całego kraju. Był ulubieńcem publiczności za swoją otwartość, prostotę i szczerą postawę życiową. Szalone lata 90-te. Na trzy dni przed planowanym koncertem początkujący muzyk Kuźma ze swoim przyjacielem Bardem rusza w drogę do Berlina starą „Pobiedą”. Mówią, że mieszka tam stary kolekcjoner, który chętnie wymienię podobne do Garbusa autko na Mercedesa- Benza 600. Kuźma obiecuję swojej dziewczynie Barbarze wrócić do domu nową furą, a chłopakom z zespołu – zdążyć na występ. Oczywiście, już od samego początku podróży coś poszło niezgodnie z ówczesnym planem. Na pewno wiemy jedno: podróż pomoże bohaterom odnaleźć prawdziwe przeznaczenie.
Wyjątkowo bezpośredni film o przyjaźni, miłości i młodości. Klimat wczesnych lat 90tych w wesołej i muzycznej oprawie.
Współorganizatorem VII Przeglądu Kina Ukraińskiego jest Centrum Kultury 105 w Koszalinie, Regionalne Centrum Kultury im. Zbigniewa Herberta w Kołobrzegu, Sławieński Dom Kultury w Sławnie, Darłowski Ośrodek Kultury Kino Bajka w Darłowie, Wałeckie Centrum Kultury w Wałczu.
Film KYSNEWA STANYCIA przedstawia jeden z kultowych fragmentów biografii Mustawy Dżemilewa – zesłanie, w którym służył we wsi Zyryanka w Jakucji w 1980 roku. W rolach głównych występują Borys Orłow, Chrystyna Deylyk, Wiktor Połtoracki, Edem Ibadullajew, Wiaczesław Żyła, Jelena Wachramiejewa, a także Wasyl Kucharski, który zginął w wojnie rosyjsko-ukraińskiej.
„Stacja tlenowa” to poetycki dramat o Mustafie Dżemilewie, znanej postaci politycznej i publicznej, pierwszym przewodniczącym Medżlisu Krymskotatarskiego narodu i jednym z przywódców krymskotatarskiego ruchu narodowego. Dokładniej, o okresie, gdy władze sowieckie zesłały go na zesłanie do Jakucji do pracy na stacji tlenowej. To również historia jego przyszłej żony Safinar Dżemilyewej, która przebyła długą drogę, aby spotkać się z Mustafą.
Prace nad filmem „Stacja tlenowa” rozpoczęły się w 2021 roku. Zdjęcia do filmu były realizowane w Kijowie, a także w obwodach kijowskim i chersońskim.
Mustafa Dżemilew (ur. 13 listopada 1943 w Aj-Serez na Krymie) – ukraiński polityk, radziecki dysydent, długoletni przewodniczący Medżlisu Tatarów Krymskich oraz Rady Przedstawicieli Narodu Krymskotatarskiego, deputowany do Rady Najwyższej Ukrainy.
W maju 1944 wraz z całą rodziną został deportowany do Uzbekistanu. Od 16 roku życia zarabiał na życie jako tokarz i ślusarz. W 1962 rozpoczął naukę w instytucie inżynieryjnym w Taszkencie, jednak po trzech latach skreślono go z listy studentów za „niewłaściwe zachowanie”.
W 1961 znalazł się wśród założycieli związku młodzieży krymskotatarskiej w Taszkencie. W 1969 należał do założycieli Grupy Inicjatywnej na rzecz Obrony Praw Człowieka w ZSRR. Był siedmiokrotnie skazywany, łącznie spędził 15 lat w izolacji więziennej za „szerzenie poglądów kwestionujących ład radziecki”. W latach 1975–1976 zorganizował trwającą 303 dni głodówkę w więzieniu w Omsku. W 1983 założył i redagował nielegalny biuletyn informacyjny. Od 1987 do 1991 kierował organizacjami ruchu narodowego Tatarów krymskich.
W 1987 zamieszkał w Bachczysaraju. W czerwcu 1991 wybrano go na przewodniczącego Medżlisu Tatarów Krymskich, kierował tym gremium do 2013. W maju 1999 został przewodniczącym Rady Przedstawicieli Narodu Krymskotatarskiego.
W 1998 po raz pierwszy uzyskał mandat deputowanego do Rady Najwyższej Ukrainy (z ramienia Ludowego Ruchu Ukrainy), później był wybierany w 2002 i 2006 (z listy Bloku Nasza Ukraina), 2007 (z listy Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona), 2012 (z listy Batkiwszczyny), 2014 i 2019 (z ramienia ugrupowania Petra Poroszenki). [zegląd otrzymał wsparcie Urzędu Marszałkowskiego w Szczecinie.
Pokazy niekomercyjne. Wstęp wolny!
Głównym celem „Przeglądu Kina Ukraińskiego” jest przybliżenie społeczeństwu polskiemu ukraińskiej, współczesnej kinematografii, a za pośrednictwem prezentowanych filmów, również kultury oraz historii ukraińskiej kinematografii, jak również kształtowanie społeczeństwa obywatelskiego, otwartego na odmienności narodowe i kulturowe.
W tegorocznej edycji Przeglądu zostaną zaprezentowane głównie filmy współczesne, produkcje sprzed kilku lat na ukraińskim rynku kinematografii, ale też najnowsze produkcje.
Napisz komentarz
Komentarze